ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΙΠΟΤΕ

<< ἑν οῖδα ότι ουδεν οιδα >>

Όταν ο Σωκράτης άκουσε το χρησμό του Μαντείου των Δελφών , ο οποίος ανέφερε ότι είναι ο σοφότερος άνθρωπος του τότε γνωστού κόσμου , απάντησε με την ακόλουθη φράση << ένα πράγμα γνωρίζω , ότι δεν γνωρίζω τίποτα >> . Με αύτη τη φράση ο μεγάλος φιλόσοφος της αρχαιότητας , ο οποίος πρώτος ασχολήθηκε με την ηθική φιλοσοφία , επιδίωκε να αποδείξει ότι κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να γνωρίζει τα πάντα και ουδείς είναι σοφότερος ή εξυπνότερος από όλους τους υπολοίπους . Ο κάθε άνθρωπος γνωρίζει ή κατέχει ένα συγκεκριμένο αντικείμενο και κάποιος άλλος κάτι άλλο . Έπειτα , κάποιοι είναι να γνωρίζουν περισσότερα από κάποιους άλλους , αλλά δε γίνεται να γνωρίζουν τα πάντα ( να συσσωρεύουν τα πάντα όλη τη γνώση του κόσμου ) . Επιπρόσθετα , το γνωμικό αυτό αποδεικνύει τη μία από τις φιλοσοφικές μεθόδους του Σωκράτη , την ειρωνεία το βασικό του εργαλείο για την αναζήτηση της αλήθειας . Ο φιλόσοφος προσποιείτο στο συνομιλητή του ότι δε γνώριζε τίποτε για το θέμα το οποίο συζητούσαν και περίμενε να ακούσει την άποψη του αντιπάλου αρχικά και αργότερα με τις απλοϊκές του ερωτήσεις να φέρει στη δική του άποψη .
Αν θέλαμε στις μέρες μας να ταυτοποιήσουμε το απόφθεγμα του Σωκράτη και να το αφιερώναμε κάπου , ασφαλώς και θα ταίριαζε σε όλους αυτούς τους δήθεν ειδήμονες και επαΐοντες των παραθύρων των δελτίων ειδήσεων , οι οποίοι έχουν γνώμη και θέση για τα πάντα . Όλοι αυτοί οι οποίοι διατυπώνουν απόψεις από θέματα οικονομικά μέχρι αστροφυσικά . Αλήθεια , αν ζούσε ο Σωκράτης πόσο πολύ θα τους είχε εξευτελίσει ; Παράλληλα , η φράση ταιριάζει απόλυτα σε όλους εμάς οι οποίοι νομίζουμε ότι γνωρίζουμε πολύ καλά τους γύρω μας , αλλά τους ξέρουμε πολύ λίγο και το αντιλαμβανόμαστε όταν τους χάσουμε .
Εν τέλει , παρατηρούμε τη διαχρονικότητα της φράσεως και πόσο επίκαιρη είναι ακόμη και σήμερα . Μήπως σήμερα που νομίζουμε ότι γνωρίζουμε τα πάντα λησμονήσαμε να γνωρίσουμε τον ίδιο τον εαυτό μας , όπως θα αναφωνούσε και ο Σωκράτης << γνῶθι σευατόν >> .

ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ( 2008 )

ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ ( 2008 )

Τι σημαίνει για εσένα ο Δεκέμβρης και τι ο Γενάρης , ο παρατεταμένος φόβος των αχθοφόρων της βίας και της εξουσίας . Μια γενιά που ξεσηκώνεται , αφυπνίζεται αλλά μέσα στην τρομάρα της σύγχυσης και της νευρικότητας λόγω αποτόμου εγερτηρίου , ξεσπά . « Τα παιδιά της Νιόβης » όπου ο καιρός τους έχρισε ήρωες των νυχτερινών δελτίων , αφυπνίστηκαν ξεχνώντας το σκοπό τους και επιβεβαιώνοντας τον τρόπο τους . Σκοπός και τρόπος πολτοποιήθηκαν σε μια σπασμένη βιτρίνα , « ζαρντινιέρα » , σε ένα πρωτοσέλιδο , σε μια ολιγόλεπτη τηλεταινία στο διαδίκτυο και σε ένα « παράθυρο » . Τα όνειρα και οι παλμοί εξαγοράστηκαν σε λίγα λεπτά τηλεθέασης , αναλαμπής από την αφάνεια και στον εκλεκτισμό ( βλ. Στελίτσα !!! ) .
Είμαι ευγνώμων διότι γνώρισα από κοντά μια κοινωνική εξέγερση και αντιλήφτηκα πολλά πράγματα . Στα μάτια του Δεκέμβρη αναγνώρισα την σπίθα του Νοέμβρη . Κυρίως , ότι κάθε κοινωνική εξέγερση χρειάζεται τους καθοδηγητές της οι όποιοι αποτελούν την ευχάριστη μειοψηφία . Αυτοί εναποθέτουν τις ιδέες – προπύργια , ξεσηκώνουν και ιντριγκάρουν αλλά απεχθάνονται « τῶ ἔργω » ( βλ . δακρυσμένα μάτια ) . Δεύτερη ομάδα , αυτή των διακομιστών οι οποίοι είναι στα πεζοδρόμια αλλά αγαπούν το βίο τους ( τον τόνο μπορείς να τον εναποθέσεις όπου νομίζεις καλύτερα ) . Τρίτη ομάς , αυτών που αφουγκράζονται τους προηγούμενους , δεν τους καταλαβαίνουν αλλά νιώθουν τις ανάγκες τους και τα αδιέξοδα τους ( βλ . αγάλματα – αμαλγάματα ) . Τελευταία , είναι η ομάδα των πολυπληθέστερων ( « έχει λαό και ιστορία » ) . Είναι αυτοί οι ωχαδερφιστές που συνταράσσονται από τα έκτατα δελτία , ξερογλωσούν στα καφενεία –καφετέριες , φτάνουν σε ατέρμονες συζητήσεις στο διαδίκτυο και τελικά « ἐν φανατσία και λόγω » πήραν μέρος στα γεγονότα . Α ! Ξεχαστήκαμε . Είναι και η επόμενη γενιά ( η πέμπτη ομάς ) η οποία ωραιοποιεί τα γεγονότα , τα καπηλεύεται τα κεκτημένα της προηγούμενης και φτάνει στο σημείο να αναφωνήσει « ήταν και ο μπαμπάς μου εκεί τότε . Τα γνώριζε πολύ καλά τα γεγονότα , τύλιγε σουβλάκια στον σουβλακοποιό » .
Εσύ , σε ποια ομάς ( για ΄μας ) ανήκεις ;